Spisu treści:
Statystyki Narodowego Instytutu Badań nad Niepełnosprawnością i Rehabilitacją pokazują, że 3,5 procent dorosłej populacji w Stanach Zjednoczonych ma niepełnosprawność psychiczną. Wskaźniki zatrudnienia dla osób z chorobą psychiczną są od 20 do 30 procent niższe niż dla osób bez problemów ze zdrowiem psychicznym. Wprowadzono świadczenia z tytułu niepełnosprawności w zakresie zdrowia psychicznego, aby zapewnić taką samą ochronę zdrowia w przypadku chorób psychicznych, jakie są dostępne dla osób z zaburzeniami fizycznymi.
Identyfikacja
Uważa się, że osoba ma upośledzenie zdrowia psychicznego, gdy objawy wynikające z zaburzeń psychicznych ograniczają jej zdolność do wykonywania niezbędnych zadań życiowych. Zdolność do utrzymywania pracy, uczęszczania do szkoły i zarządzania codziennymi sprawami musi być poważnie utrudniona przez skutki zaburzenia psychicznego. Zaburzenia psychiczne związane z tą klasyfikacją obejmują zaburzenie dwubiegunowe, poważną depresję, schizofrenię, paranoję i urojenia oraz zaburzenia osobowości. Objawy trwającej depresji, lęku i niezdolności do radzenia sobie z codziennym stresem są związane z tymi stanami, co utrudnia prowadzenie normalnych, codziennych spraw.
Funkcjonować
Świadczenia z tytułu niepełnosprawności w zakresie zdrowia psychicznego uprawniają każdego, kto cierpi na zaburzenia psychiczne, do otrzymywania płatności na wsparcie dochodu w ramach dwóch programów federalnych - ubezpieczenia społecznego z tytułu niepełnosprawności (SSDI) i ubezpieczenia społecznego uzupełniającego (SSI). SSDI jest przeznaczony dla osób, które uczestniczyły w zatrudnieniu i opłacały podatki z tytułu ubezpieczeń społecznych. Zasiłek SSI jest przeznaczony dla osób o niskich dochodach, które nie płaciły podatków na ubezpieczenie społeczne. Odbiorcy SSI kwalifikują się również do objęcia opieką fizyczną w ramach programu Medicaid, podczas gdy odbiorcy SSDI kwalifikują się do ubezpieczenia Medicare po 24-miesięcznym okresie oczekiwania. Aby zakwalifikować się do niepełnosprawności, osoba musi udowodnić, że obecność choroby psychicznej utrudnia mu utrzymanie zatrudnienia. Świadczenia federalne są przyznawane wyłącznie na warunki całkowite lub długoterminowe, dlatego zatwierdzane są tylko warunki, które mają trwać rok lub dłużej.
funkcje
W trakcie procesu składania wniosków Rada Ubezpieczeń Społecznych oceni zdolność danej osoby do samodzielnego funkcjonowania. Obejmuje to czynniki związane z tym, czy nadzór jest potrzebny, czy nie, w jakich typach ustawień możliwe jest normalne funkcjonowanie i jak długo można utrzymać normalne funkcjonowanie. Cały proces aplikacji i oceny może trwać od jednego do trzech lat i składa się z szeregu kroków. Ewaluacje opierają się na czterech kryteriach, które określają poziom funkcjonowania: koncentrację, funkcjonowanie społeczne, czynności codziennego życia i wytrwałość. Niezdolność do spełnienia norm w ramach dwóch kryteriów jest uważana za podstawę określenia niepełnosprawności w zakresie zdrowia psychicznego. Stamtąd ewaluatorzy sprawdzą, czy objawy danej osoby odpowiadają konkretnej klasyfikacji zaburzeń psychicznych. Wszelkie dokumenty przedłożone przez lekarzy i specjalistów ds. Zdrowia psychicznego są w tym miejscu weryfikowane. Po ustaleniu obecności zaburzeń psychicznych, ewaluatorzy poszukują następnie określenia ciężkości choroby, aby określić, jak długo stan danej osoby sprawi, że stanie się niepełnosprawny.
Rozważania
Szanse na uzyskanie zasiłku z tytułu niepełnosprawności psychicznej znacznie się zwiększają, gdy osoba uzyskuje zastępstwo prawne w jej sprawie. Ponieważ sam proces odwołań może trwać od jednego do dwóch lat, znalezienie reprezentacji jest czymś, co należy wziąć pod uwagę, zwłaszcza jeśli brakuje środków finansowych. Większość adwokatów, którzy zajmują się tymi sprawami, nie wymaga płatności z góry, a wielu pobiera opłatę tylko wtedy, gdy sprawa zostanie zatwierdzona lub wygrana. Po zatwierdzeniu sprawy, honoraria adwokackie są potrącane z płatności osób niepełnosprawnych. Osoby, które nie mogą sobie pozwolić na opłaty adwokackie, mogą uzyskać bezpłatną reprezentację pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów dochodowych.
Potencjał
Osoby otrzymujące świadczenia z tytułu niepełnosprawności psychicznej mają dostęp do finansowanych ze środków federalnych programów zawodowych, które pomagają w powrocie osób niepełnosprawnych z powrotem do siły roboczej. Zapewniają szkolenia oparte na umiejętnościach, a także pomoc w celu zapewnienia, że prawa danej osoby nie są naruszane z powodu jej stanu. Doradcy zawodowi pracują nad określeniem poziomu funkcjonowania osoby poprzez badania lekarskie, oceny zawodowe i egzaminy psychologiczne. Informacje te są następnie wykorzystywane do określenia, które cele zawodowe najlepiej pasują do umiejętności i umiejętności danej osoby. W niektórych przypadkach niepełnosprawność osoby może być tak poważna, że rehabilitacja zawodowa nie będzie możliwa.