Spisu treści:
Aby zachęcić Amerykanów do zaoszczędzenia więcej pieniędzy na emeryturę, rząd ustanowił kilka różnych rodzajów ulg podatkowych i specjalistycznych rachunków. Dwa z tych typów kont, konto 403 (b) i konto 401 (a), są w dużej mierze podobne, z wyjątkiem tego, kto może zarejestrować się dla każdego z nich.
Konto 401 (A)
Sekcja 401 amerykańskiego kodeksu podatkowego określa pewne rodzaje planów emerytalnych i inwestycyjnych. (A) oznacza sekcję kodu, która definiuje i odróżnia 401 (a) od innych kont emerytalnych, takich jak 401 (k). Pracownicy muszą pracować dla jednostki rządowej, aby kwalifikować się do konta 401 (a).
Podobnie jak w przypadku 401 (k) dla firm prywatnych, zgodnie z 401 (a) plany, pracodawcy, pracownicy lub oboje wpłacają pieniądze na konto przed obliczeniem podatków. Zmniejsza to dochód podlegający opodatkowaniu, dzięki czemu pracownicy mogą zaoszczędzić na podatku dochodowym. Posiadacze rachunków mogą wykorzystać swoje fundusze do inwestowania w papiery wartościowe, takie jak akcje i obligacje. Kiedy przechodzą na emeryturę i zaczynają wypłacać pieniądze z kont, wypłaty są opodatkowane jako dochód.
Konta 401 (a) mają na celu zachęcenie do oszczędności emerytalnych, a posiadacze kont stoją w obliczu surowych kar za wycofanie środków z kont z innych powodów. W większości przypadków wczesne wycofanie ma dodatkową 10-procentową karę podatkową. Niektóre wyjątki od wcześniejszych kar za wycofanie za 401 (a) rachunków to nieoczekiwane koszty leczenia lub niepełnosprawność.
Definiowanie 403 (b) rachunków
System kont emerytalnych 403 (b) jest dostępny tylko dla pracowników organizacji non-profit, w tym organizacji religijnych, jak również systemów szkół publicznych. Oprócz tego wymogu kwalifikowalności rachunki 403 (b) są praktycznie identyczne z rachunkami 401 (a). Mają takie same zasady regulujące składki, kary pieniężne i ulgi podatkowe.
Różnice między planami
Chociaż oba typy rachunków są w dużej mierze identyczne, dwie różnice między nimi mogą być ważne dla niektórych inwestorów.
Po pierwsze, podczas gdy zarówno konta 403 (b), jak i 401 (a) ograniczają roczne składki przed opodatkowaniem, limit może być nieco wyższy dla rachunków 403 (b). Pracownicy organizacji non-profit w wieku powyżej 50 lat mogą przekierować dodatkowe 6 000 USD rocznie w 2015 r. Na swoje konta przed opodatkowaniem. Ponadto pracownicy, którzy przepracowali co najmniej 15 lat w organizacji non-profit i mieli średni roczny wkład mniejszy niż 5000 USD, mogą wnieść dodatkowe 3000 USD rocznie. Po drugie, koszty administracyjne dla rachunków 401 (a) są zazwyczaj wyższe niż dla rachunków 403 (b).