Spisu treści:
Kiedy otrzymałem list z informacją, że pozew zbiorowy, w który byłem zaangażowany, spowodował przyznanie prawie 12 000 USD, byłem w szoku. Nigdy wcześniej nic takiego mi się nie przytrafiło. Jestem konserwatywny z pieniędzmi, więc wiedziałem, że lwia część trafi do mojego funduszu oszczędnościowego, funduszu ratunkowego, trochę do mojego Rotha, iw końcu pomogłaby pokryć koszty przeniesienia. Pod wieloma względami było to wybawienie, szczególnie dlatego, że wiele przeżyłem z pozwaną firmą i nie było miło być wynagradzanym za niesprawiedliwość, z którą wszyscy się uporaliśmy. (W moim przypadku ktoś inny rozpoczął proces i mieliśmy możliwość uczestniczenia w nim. Zdecydowałem się wziąć udział).
Ten list wymagał ode mnie wysłania odpowiedzi, że chcę pieniędzy (wiem: duh). Kto nie chciałby pieniędzy? Niemniej jednak postępowałem zgodnie z dołączonymi instrukcjami.
Wypełniłem formularz. Przeskanowałem go nawet pod kątem moich zapisów (pomyślałem, że robię to inteligentnie; myślałem, że robię to, czego mnie nauczono). Następnie złożyłem formularz i włożyłem kopertę. Znalazłem stempel i upuściłem go na strzelnicę, wracając do mojego mieszkania. Człowieku, przez co przeszedłem z tą firmą, zrobię coś dobrego w moim życiu, prawda?
Źle.
Nie jestem typem, który liczy moje kurczaki, zanim się wyklują (na przykład, w moim umyśle, sytuacje życiowe nie są bezpieczne, dopóki wszyscy nie podpisają dokumentów prawnych). Ale to było tak dobre, jak zrobione. Wyrok został zakończony. Musiałem czekać tylko kilka miesięcy na pieniądze.
Ale miesiąc po miesiącu nigdy nie otrzymałem czeku. Kiedy dogoniłem starego przyjaciela, który pracował ze mną (była na zachodnim wybrzeżu), wspomniała, że już ją sprawdziła. Wtedy zacząłem się martwić i sięgnąłem do kancelarii prawnej. Przeprowadziłem się, więc może mieli zły adres.
Znowu źle.
Firma zajmująca się sprawami sądowymi twierdziła, że nigdy nie otrzymała mojego listu i ponieważ mogłem nie dostarczam zapis o wysłaniu, to było dla mnie zbyt złe i smutne. Później dowiem się, że firma twierdzi to również u innych, ale ta grupa byłych pracowników miała luksus przebywania w tym samym mieście. Wiadomości rozeszły się do nich znacznie szybciej. Dni przed terminem przesłali faksem swoje formularze, ponieważ ich formularze pocztowe również zostały „zgubione”.
Nigdzie w formularzu nie powiedziano, żeby wysłać ten kawałek papieru "atestowany." Teraz wydaje mi się to tak oczywiste, że powinienem był to zrobić. Ale ja nie. Nie wiedziałem nic lepszego. We wszystkich pracach, w których pracowałem, między sprzedażą a marketingiem, nigdy w życiu nie musiałem wysyłać certyfikatu. Mój przyjaciel, który pracował w handlu detalicznym z najwyższej półki, wiedział o tym, ale ja nie. Byłem ignorantem. Myślałem, że jestem tak mądry, by skanować formularz, ale popełniłem ogromny błąd.
Dwie rzeczy się zderzyły: nieuczciwość kancelarii prawnych i moja ignorancja. Ale pod koniec dnia mogę kontrolować tylko to, za co jestem odpowiedzialny, a nie etykę tej firmy. To moja wina.
$12,000.
Nie mogłem pojąć, że dostanie taką ilość pieniędzy jednym strzałem, nie mówiąc już o utracie jej w ten sam sposób. Płakałem i płakałem. Moje łzy nie były związane z utratą pieniędzy (chociaż było ich trochę), ale bardziej z powodu głębokiego wstydu, jaki odczuwałem. Powinienem był wiedzieć lepiej. I zapłaciłem strasznie wysoką cenę - przynajmniej dla mnie.
Chciałbym, żeby ta historia miała szczęśliwe zakończenie. Tak nie jest. Nauczyłem się bardzo drogiej lekcji z drogiego błędu. Zatrudniłem prawnika i to nie wygląda dobrze. Aby pomóc mi poczuć się lepiej, mój współlokator mówi po podatkach, ja tylko straciłem sześć tysięcy. Jakoś to nie pomaga. Jest ponad rok później i mogę wreszcie mówić o mojej głupiej, ignoranckiej pomyłce (i jej konsekwencjach) bez zachorowania na mój żołądek. Jeden miesiąc za każdy tysiąc dolarów. I nawet teraz nie mogę powiedzieć, że napisanie tego wszystkiego sprawiło, że poczułam się lepiej. Spędziłem większą część roku opłakując te pieniądze, myśląc o tym, co mogłem zrobić, jak ten miniony rok wyglądałby inaczej. Ale już tego nie mogę zrobić.
Mogę tylko rozpoznać mój błąd za to, co to było i wiem, że to mnie nie definiuje. Nie jestem nieodpowiedzialny za pieniądze. I mogę z tego wyrosnąć. Uwierz mi, będę przesyłać cokolwiek ważnego, certyfikowanego.