Spisu treści:
Bezrobocie, w szczególności bezrobocie trwałe, ma zarówno oczywisty, jak i subtelny wpływ na jednostki, społeczności, rodziny, przedsiębiorstwa i podmioty polityczne. Wpływ odczuwany jest na poziomie osobistym, wspólnotowym, a nawet krajowym, przy czym jednostki i rodziny odczuwają skutki emocjonalne, psychologiczne, duchowe i fizyczne. Dane dotyczące bezrobocia, tak suche i odległe od osób pracujących, mogą wywierać niszczące opłaty na osoby, które nie mają pracy. Te same liczby napędzają biznes i decyzje polityczne, które tworzą błędne koło samospełniających się przepowiedni - utrata miejsc pracy, a następnie spowolnienie gospodarcze, po którym następują dalsze redukcje zatrudnienia.
Ekonomiczny / polityczny
Trudno jest oddzielić ekonomiczne i polityczne skutki wysokiego bezrobocia w społeczeństwie, które są ze sobą powiązane i współzależne na tak wielu poziomach. Decyzje polityczne podejmowane na poziomie makroekonomicznym w celu zaradzenia rosnącemu bezrobociu - pakietom stymulacyjnym, przedłużeniom zasiłków dla bezrobotnych, pakietom pomocowym ukierunkowanym na przemysł - mają zarówno zamierzone, jak i niezamierzone konsekwencje. Wydatkowanie środków publicznych na wysiłki na rzecz pobudzenia gospodarki, a co za tym idzie, tworzenia miejsc pracy, może (lub nie może) przynieść krótkoterminowe rezultaty, ale opada często towarzyszy takim decyzjom. Deficyt narodowy, jak również zadłużenie, rośnie, a PKB spada, powodując nerwowość wśród inwestorów i niechęć do rzucania dobrych pieniędzy po złych. Dyskusja polityczna zmierza w kierunku podniesienia podatków w celu finansowania stale rosnących deficytów, dalszego paraliżowania inwestorów, zamrożenia kapitału i osłabienia zdolności przedsiębiorstw do planowania ekspansji i zatrudniania pracowników. Podatki rosną w odpowiedzi na - jak się domyślacie - zmniejszenie wpływów podatkowych i zwiększenie wydatków rządowych. Produkcja ekonomiczna gwałtownie spada, ponieważ coraz mniej ludzi pracuje i traci możliwość zakupu towarów i usług. Wysiłki podejmowane w dobrej wierze, takie jak program „samochody dla kupujących” - mające na celu stymulowanie sprzedaży nowych samochodów i ratowanie słabnącego przemysłu motoryzacyjnego - mają szkodliwy wpływ na wzrost cen używanych samochodów (wiele „kupujących” to w rzeczywistości ulegające zniszczeniu samochody serwisowalne i nadające się do ponownego wykorzystania, co jeszcze bardziej ograniczyło już zrozpaczoną zdolność klasy robotniczej do zakupu niedrogiego transportu.
Mental / Fizyczne / Emocjonalne
Chociaż brakuje dowodów empirycznych na wnioski naukowe dotyczące Wielkiego Kryzysu, niepotwierdzone dane sugerują, że ludzie w latach trzydziestych - kiedy bezrobocie zbliżało się do 30 procent - cierpieli na wiele takich samych dolegliwości, jakich doświadczyli nowi bezrobotni pracownicy. Bezsenność, lęk i depresja są stałymi towarzyszami wielu osób niepracujących, zwłaszcza wśród mężczyzn. Samoocena również spada, szczególnie wśród mężczyzn z niewielkim lub żadnym wsparciem rodzinnym. Zwiększają się wizyty u lekarzy, zwiększa się zużycie leków, a choroba jest znacznie wyższa niż wśród zatrudnionych mężczyzn. Dzieci popadają w depresję, często absorbując znacznie więcej mroku i negatywności rodziców niż można sobie wyobrazić. Stopnie często spadają, a nieobecności w szkole rosną. Samoświadomość i poczucie własnej wartości wielu dzieci są bezpośrednio związane z poczuciem własnej wartości rodziców.
Relacje rodzinne
Utrata nawet jednego zwycięzcy chleba w gospodarstwie domowym może oczywiście wywołać ogromny stres - finansowy, ale także dodatkowe efekty, takie jak kłótnie między małżonkami, co z kolei często ma tragiczne konsekwencje dla dzieci. Wskaźniki porzucania szkoły są wyższe wśród dzieci w gospodarstwach domowych, w których bezrobocie jest długoterminowe. Dzieci czasami przyjmują emocjonalne i mentalne, a nawet fizyczne cechy swoich zestresowanych rodziców. Pogorszenie więzi rodzinnych nie może być złagodzone przez żaden system wsparcia związanego z pracą, ponieważ to już nie istnieje. Uraza we wszystkich kierunkach między członkami rodziny jest chronicznym problemem dla bezrobotnych i ich rodzin, a nadużycia - w szczególności przemoc fizyczna wobec bezrobotnego mężczyzny w stosunku do jego dzieci i żony - zwiększają się, według artykułu opublikowanego przez British Medical Journal.
Społeczny
Występują również załamania społeczne - poprzez rosnące wskaźniki przestępczości i przeciążone programy społeczne - choć dane są sprzeczne ze wskaźnikami przestępczości. Statystyki kryminalne z epoki wielkiego kryzysu, o wiele mniej szczegółowe niż dzisiejsze statystyki, dają niewiele dowodów na to, że przestępczość gwałtownie wzrosła wśród biednych, co sugeruje, że współczesne powiązania między ubóstwem a przestępczością mają głębsze, socjologiczne korzenie. Niezależnie od stresu finansowego związanego z brakiem podstaw żywności, schronienia i odzieży, bezrobotni muszą radzić sobie z dodatkowymi frustracjami napotkanymi przy próbie poruszania się po sieci programów społecznych mających na celu złagodzenie ich obciążeń - zgłaszanie (i często odmowa) zasiłki dla bezrobotnych, ubieganie się o bony żywnościowe, Medicaid i inną pomoc publiczną lub próbę znalezienia nowej pracy (być może bez transportu). Zażywanie narkotyków wzrasta, nie tylko wśród osób bezrobotnych, ale wśród członków rodziny. Bezrobocie wśród młodzieży i młodych dorosłych stanowi podstawę do przynależności do gangów.