Jakie są ograniczenia rachunkowości?

Ograniczenia rachunkowości dotyczą ograniczeń w dostarczaniu informacji finansowych. Sprawozdawczość finansowa musi być zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości lub GAAP. Ograniczenia rachunkowości zezwalają na pewne zmiany w stosunku do podstawowych zasad rachunkowości przy zgłaszaniu informacji finansowych spółki. Takie zmiany nie są uważane za naruszenie zasad rachunkowości ze względu na uznane ograniczenia rachunkowości.

Ograniczenia w zakresie rachunkowości finansowej określa się jako ograniczenia rachunkowości. Kredyt: Alexander Raths / iStock / Getty Images

Koszty i korzyści

Jedną z głównych ograniczeń rachunkowości są koszty dostarczania informacji finansowych. Sprawozdawczość finansowa nie jest bezpłatna, ponieważ firmy muszą poświęcać czas i pieniądze na gromadzenie, przetwarzanie, analizowanie i rozpowszechnianie istotnych informacji. Przy podejmowaniu decyzji o tym, co należy uwzględnić w sprawozdawczości finansowej, firmy muszą rozważyć koszty dostarczenia konkretnych informacji w stosunku do korzyści, które można uzyskać z korzystania z informacji. W związku z tym spółki nie mogą wymagać szczególnych pomiarów księgowych lub ujawnień, jeżeli koszty ich wdrożenia przekraczają korzyści dla użytkowników informacji.

Materialność

Podczas gdy ograniczenie kosztów i korzyści księgowych może ograniczać zakres dostarczanych informacji finansowych w celu kontroli kosztów raportowania, ograniczenie istotności pozwala firmom pominąć pewne informacje, które są nieistotne i nie będą miały wpływu ani wpływu na użytkowników informacji. Innymi słowy, firmy muszą uwzględniać wszystkie informacje, które mają istotny wpływ na ich ogólne wyniki finansowe. Firmy określają istotność informacji na podstawie jej względnej wielkości i znaczenia. Jeśli zaangażowana kwota jest stosunkowo niewielka lub charakter informacji jest nieistotny, przedsiębiorstwa mogą uciekać się do ograniczenia istotności, aby nie zgłaszać informacji.

Praktyki branżowe

Podczas gdy korzyści pod względem kosztów i istotność są dwoma nadrzędnymi ograniczeniami księgowymi, praktyki branżowe są mniej dominującym ograniczeniem, ale również częścią środowiska sprawozdawczego. Poszczególne praktyki branżowe w sprawozdawczości finansowej mogą spowodować odejście od podstawowych standardów rachunkowości dla przedsiębiorstw w niektórych branżach. Na przykład, w przeciwieństwie do rejestrowania wartości aktywów według kosztu historycznego, zgodnie z wymogami GAAP, firmy w sektorze rolniczym mogą zgłaszać korpusy według ich wartości rynkowej, ponieważ trudno jest oszacować pierwotny koszt korpusu. Ograniczenie praktyk branżowych pozwala przedsiębiorstwom na odstępstwo od niektórych określonych standardów sprawozdawczości w odniesieniu do niektórych informacji finansowych.

Konserwatyzm

Podobnie jak w przypadku praktyk branżowych, konserwatyzm jest kolejnym mniej powszechnym ograniczeniem rachunkowości, ale powinien być obserwowany w sprawozdawczości finansowej, gdy ma to zastosowanie. Konserwatyzm oznacza, że ​​w przypadku wątpliwości co do sposobu zgłaszania kwestii księgowych, należy wybrać metodę, która najprawdopodobniej zawyża aktywa i dochody lub zaniża zobowiązania i straty. Czasami firmy mogą znaleźć trudne sytuacje, w których po prostu stosowanie GAAP może nie przynieść najlepszych wyników raportowania. Na przykład GAAP nie wymaga naliczania strat w związku z prawdopodobnym przyszłym zakupem zapasów, ale jeśli planowany zakup jest stanowczym zobowiązaniem, konserwatywne jest nagromadzenie strat teraz z jakichkolwiek przyszłych podwyżek cen.