Spisu treści:
Wzajemna wymiana ubezpieczeniowa polega na utworzeniu stowarzyszenia podmiotów, przy czym każdy członek stowarzyszenia przyjmuje ryzyko drugiego. Zyski i straty są dzielone bezpośrednio proporcjonalnie do tego, ile ubezpieczenia ma członek. Porozumienie jest podobne do towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, które jest własnością ubezpieczonych, i umieszcza dolary premium, które są otrzymywane w puli, która jest wykorzystywana do płacenia roszczeń. Członkowie wzajemności określani są jako abonenci, a nie ubezpieczający.
Pojęcie
Koncepcja wzajemnej firmy ubezpieczeniowej polega na tym, że skoro wszystkie zebrane od członków stowarzyszenia dolary premium są wykorzystywane do pokrycia strat poniesionych przez członków stowarzyszenia, każdy członek jest zarówno ubezpieczycielem, jak i ubezpieczonym. Wszystkie decyzje podejmowane są na miejscu, bez potrzeby zarządu, a stowarzyszenie może określić swój własny kierunek z niewielką ingerencją z zewnątrz.
Historia
Wzajemne wymiany pojawiły się po raz pierwszy ponad sto lat temu. Generalnie składały się z grup ludzi, którzy pracowali w tym samym przedsiębiorstwie, takich jak kupcy towarów suchych, którzy zdecydowali się na wymianę umów ubezpieczenia ze sobą w przeciwieństwie do korzystania z typowej firmy ubezpieczeniowej. Ich głównym celem była ochrona ich firm przed stratą spowodowaną pożarem. Gdy wystąpiła strata jednego z członków, od każdego subskrybenta pobierano środki bezpośrednio proporcjonalnie do wysokości ich indywidualnego wkładu.
składniki
Wymiana wzajemna składa się z dwóch elementów: wzajemnej wymiany między ubezpieczeniami oraz prokuratora (AFI). Wymiana jest rzeczywistą firmą ubezpieczeniową zarządzaną przez Radę Gubernatorów i dyktuje zasady i procedury. AFI jest osobnym podmiotem prawnym wybranym przez Radę Gubernatorów i zarządzającym codziennymi operacjami wzajemności.
Zalety
Zalety wzajemnej wymiany dotyczą przede wszystkim AFI. Właściciele AFI nie muszą być posiadaczami polis giełdowych, więc nie przejmują żadnego ryzyka związanego z wymianą. Ponieważ jest to oddzielna jednostka od giełdy, tworzy własną wartość w oparciu o generowany strumień przychodów, minus koszty operacyjne, dzięki czemu może zwiększyć swoją wartość poprzez rekrutację nowych członków.
Niedogodności
Wadą wzajemnych wymian jest to, że pozyskanie niezbędnych funduszy na rozszerzenie działalności może być trudne. Ponadto, ponieważ składa się z dwóch odrębnych jednostek, wydatki mogą być większe niż tylko dla jednej firmy. Ze względu na charakter porozumienia biznesowego wzajemności są zwykle dokładniej analizowane przez organy nadzoru ubezpieczeniowego, a jeśli wymiana jest sprzedawana, często wymaga całkowitej reorganizacji podmiotów.