Spisu treści:
Imigranci to obywatele USA, legalni cudzoziemcy - imigranci niebędący obywatelami - oraz imigranci bez dokumentów, którzy nie mają prawa do pozostania w USA. Wszyscy mogą być w stanie ubiegać się o świadczenia od Administracji Ubezpieczeń Społecznych, w zależności od ich szczególnych okoliczności.
Obywatele USA
Ktoś urodzony poza Stanami Zjednoczonymi może zostać obywatelem USA. Istnieje kilka różnych ścieżek, ale większość obcokrajowców przestrzega wytycznych federalnych, aby stać się naturalizowanymi Amerykanami. Kiedy ktoś staje się obywatelem, SSA traktuje ją jak każdego innego z obywatelstwem. Na podstawie swoich zarobków lub zarobków współmałżonka kwalifikuje się do tych samych świadczeń z zabezpieczenia społecznego, co urodzeni Amerykanie. Obejmuje to świadczenia emerytalne i rentowe dla osób powyżej 65 roku życia.
Prawni obywatele
Administracja Ubezpieczeń Społecznych twierdzi, że legalni nie-obywatele nie muszą ubiegać się o numer Ubezpieczenia Społecznego, jeśli nie chcą. Student, który uczęszcza do szkoły w Stanach Zjednoczonych i nie pracuje, na przykład, nie musi ubiegać się o numer ubezpieczenia społecznego. Tylko nie-obywatele, którzy zamierzają pracować, potrzebują karty. Podobnie jak naturalizowany obywatel, pracownik zagraniczny wpłaca do systemu każdego roku, pracując, zdobywając punkty z SSA. Wysokość jego świadczeń zależy od liczby zdobytych kredytów.
Tutaj nielegalnie
Według National Immigration Law Centre, większość nieudokumentowanych imigrantów wpłaca składki na ubezpieczenie społeczne, wykorzystując fałszywe lub zduplikowane numery ubezpieczenia społecznego. Nie mogą jednak ubiegać się o żadne świadczenia, chyba że osiągną status prawny. Nie zawsze musi to być obywatelstwo lub status stałego rezydenta.
Na przykład w 2014 r. Prezydent Obama ogłosił akcję wykonawczą chroniącą przed deportacją 4 miliony nielegalnych imigrantów. Ta akcja nie czyni ich obywatelami, ale pozwala im legalnie pracować w Stanach Zjednoczonych. To kwalifikuje ich do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i otrzymywania świadczeń z zabezpieczenia społecznego.
Korzyści w wieku 65 lat
Zarabianie na świadczenie z Ubezpieczeń Społecznych trwa co najmniej 10 lat. Im więcej lat pracownik przed przejściem na emeryturę, tym większe przysługują jej świadczenia. Pracownik z wystarczającą ilością kredytów może przejść na emeryturę już w dniu 62 ze zmniejszonymi korzyściami. Pełna emerytura wynosi od 66 do 67 lat w momencie pisania, w zależności od roku urodzenia. W wieku 65 lat pracownik może również kwalifikować się do świadczeń z tytułu niepełnosprawności lub, jeśli jej dochód jest wyjątkowo niski, do dodatku z tytułu dodatkowego zabezpieczenia. Imigrant może kwalifikować się do zasiłku SSI, nawet jeśli nie posiada żadnych kredytów na ubezpieczenie społeczne.
Brak czasu
Imigranci, którzy płacą na ubezpieczenie społeczne, nie zawsze zarabiają wystarczająco dużo, aby ubiegać się o świadczenia. Raport z 2011 r. W Biuletynie Ubezpieczeń Społecznych wykazał, że 55 procent tych Amerykanów, którzy nigdy nie ubiegają się o świadczenia, to imigranci, którzy nie mają wystarczającej historii zawodowej i zarobków z Ubezpieczeń Społecznych, aby się zakwalifikować. Obejmują one:
• Imigranci, którzy pracują tylko okazjonalnie i nie gromadzą wystarczających kredytów.
• Imigranci, którzy przyjeżdżają, gdy mają już 50 lat lub więcej, często jako rodzice obywateli amerykańskich. To pozostawia im mało czasu przed przejściem na emeryturę.
• Pracownicy, których praca wykracza poza system ubezpieczeń społecznych.
Administracja Obamy wskazała, że imigranci dotknięci działaniami wykonawczymi będą musieli pracować dziesięć lat przed zakwalifikowaniem się na emeryturę lub rentę inwalidzką.