Rachel Navarez jest właścicielem Iron Doll Clothing, matki, żony i badassa. Rozmawialiśmy przez e-mail, aby porozmawiać o tym, jak dostała rolkę w drzwiach odzieży sportowej dla kobiet.
Sapling: Więc jak zacząłeś korzystać z Iron Doll? Wiem, że byłeś w Roller Derby, ale jak zmieniłeś to w karierę tworząc mundury drużynowe?
Rachel: Iron Doll Clothing została założona w 2009 roku z czekiem w wysokości 600 $ jako depozyt na zamówienie od mojego pierwszego klienta, Angel City Derby Girls.
Pracowałem jako kierownik produkcji w firmie odzieżowej, która mocno ucierpiała w wyniku recesji w 2008 roku. Moje godziny zostały zredukowane do 4 dni w tygodniu i szukałam dodatkowej pracy, aby uzupełnić moje dochody. Byłem związany z Roller Derby odkąd przeniosłem się do Kalifornii w 2004 roku. Przeniosłem L.A. na szkołę mody i często byłem proszony o zaprojektowanie mundurów. Nie wiedziałem nic o prowadzeniu firmy i nie miałem żadnych pieniędzy, aby ją założyć, więc nigdy nie myślałem o tym zbyt poważnie. Po pewnym przekonaniu moich kolegów z drużyny zgodziłem się na to. W tamtych czasach nie było dla nas żadnych uroczych opcji i było to frustrujące.
Sapling: To niesamowite, co może zrobić trochę przekonujące! Potrzeba jest matką wynalazków, prawda? Jeśli widzisz potrzebę, prawdopodobnie istnieje firma, która może ją wypełnić.
Rachel: Cóż, właśnie wróciłam z pracy w filmie Derby Drew Barrymore Ubij to i był pełen zaufania; Byłem gotowy i gotowy spróbować czegoś odważnego. Kiedy spotkałem się z Angel City w celu omówienia jednolitych wzorów, powiedzieli mi, że zamierzają wziąć udział w ich pierwszym regionalnym turnieju i chcieli założyć coś bardziej profesjonalnego niż podarte koszulki. Zgodziliśmy się na styl i kolory i byli gotowi do pójścia naprzód. Nie miałem żadnych dodatkowych pieniędzy, więc poprosiłem o odłożenie 50% depozytu. Pomyślałem, że to pokryje koszty materiałów i produkcji.
Wziąłem to 600 dolarów czekiem prosto do banku i otworzyłem konto biznesowe, które najwyraźniej wystarczyło, by „założyć firmę”. Zaraz po tym, jak zadebiutowali mundurami podczas regionals, zacząłem otrzymywać e-maile i prośby od innych zespołów derbowych - i to nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale z całego świata.
Sapling: Czy nadal pracowałeś na co dzień? Jak to działa?
Rachel: Na początku było ciężko, żonglując dwoma zadaniami. Ale w marcu 2009 roku poszedłem na pełny etat z Iron Doll, ale przez przypadek. Wracałem do zdrowia po drobnej operacji kolana, kiedy odkryłem, że moja ACL jest rozdarta i wymaga operacji. A tak naprawdę „kiedy pada deszcz, to leje”, ja też zostałem zwolniony z pracy. Właśnie wskoczyłem i zacząłem odpowiadać na pytania moich nowych klientów, przyjmując zamówienia i wyjaśniając moją sytuację. Ponieważ wszyscy moi klienci byli ludźmi z Derby, zrozumieli ograniczenia mojego urazu i zgodzili się na krótkie opóźnienie produktu.
Sapling: Jak szybko skalowałeś swój biznes?
Rachel: Odkąd derby były jeszcze stosunkowo nowe i tak mało firm zajmowało się konkretnie sportem, miałem produkt, który był bardzo poszukiwany. Zespoły miały na sobie moje mundury i podróżowały do innych drużyn, które pytały „skąd je masz?” Dzięki ustnej wiadomości mój biznes bardzo szybko się rozrósł. Pracowałem przez długie dni, regularnie wnosząc pełne 12 godzin, zanim udałem się do Derby. Potrzebowałem szybko pomocy i zacząłem docierać do bezrobotnych przyjaciół. Do 2012 roku miałem siedmiu pracowników i ponad 500 klientów w 8 krajach.
Sapling: Czy to wszystko było dla ciebie naturalne? Studiowałeś modę i design, a nie biznes międzynarodowy, prawda?
Rachel: Ze względu na moje pochodzenie produkcyjne byłem bardzo kompetentny w zakresie kalkulacji kosztów i pozyskiwania materiałów, ale nadal nie miałem formalnego szkolenia biznesowego. Większość moich decyzji była podejmowana metodą prób i błędów, zdrowego rozsądku lub tego, czego nauczyłem się NIE robić w mojej ostatniej pracy.
Sapling: Skąd wiesz, że zamierzasz zarabiać pieniądze bez formalnego biznesplanu?
Rachel: Mój model biznesowy został stworzony dla zysku. Cała moja produkcja została wykonana na zamówienie, co oznacza, że nigdy nie zasiadałem w ekwipunku. Wykonałem tylko to, co było potrzebne i zawsze wysłane kompletnie. Moje towary wyceniono na 50% marży, depozyt wykorzystano na pokrycie kosztów, a ostateczna płatność (teoretycznie) to zysk. Do czasu, gdy koszty ogólne, błędy, nadwyżki materialne, podatki od wynagrodzeń, inne podatki, marketing, reklama i wszystkie inne koszty prowadzenia działalności gospodarczej zostały uwzględnione.
Sapling: Jaki rodzaj marketingu robisz dla mundurów sportowych? Naprawdę nie możesz ich reklamować opinii publicznej.
Rachel: Derby i turnieje były zazwyczaj moim najlepszym wyborem na reklamę, ponieważ moimi klientami byli sami gracze. Stworzyłem stoisko na tych wydarzeniach 4-6 razy w roku. Przez pierwsze 4 lata niczego nawet nie sprzedawałem, właśnie pokazałem próbki mundurów, które zrobiłem dla innych lig. Chciałbym wyjaśnić mój proces łyżwiarzom, wysłać próbki do wyposażenia i przeglądu jakości, zespół podał im moje dane kontaktowe. Większość zespołów była tak zadowolona z mojej pracy, że natychmiast dotarła i rozpoczęliśmy proces projektowania.
Sapling: Nie mogę uwierzyć, że nie masz dużej witryny e-commerce, aby uzyskać dostęp do zespołów! To wydaje się takie naturalne.
Rachel: Ponieważ cała moja praca była specyficzna dla ich potrzeb zespołu: kolory, nazwiska, numery itp., Nie mogłam zrozumieć, jak założyć sklep internetowy lub przyjmować zamówienia na targach. Właśnie się pokazałem i miałem nadzieję, że ludzie lubią to, co widzieli. Ryzyko, biorąc pod uwagę stoiska, to 500–800 USD plus bilety lotnicze, wynajem samochodów, hotel i jedzenie. To może kosztować mnie do 2500 $ tylko na podróż na wydarzenie. Starannie zaplanowałem kilka pierwszych programów, przebywając w domach przyjaciół, korzystając z lokalnego transportu lub dzieląc pokoje. Choć przynosiło to korzyści finansowe, był to królewski ból w tyłku i niezwykle niewygodny. Czy kiedykolwiek próbowałeś przeciągnąć dwie walizki pełne próbek w górę metra w Nowym Jorku w godzinach szczytu? Albo zarezerwowałeś najtańszy pokój w mieście tylko po to, by dowiedzieć się, że to rzeczywiście dom spokojnej starości wynajmuje pokoje?
Sapling: To jest życie, kiedy dopiero zaczynasz, robisz to, co trzeba. Kiedy zdecydowałeś się przestawić swój model biznesowy?
Rachel: W końcu zacząłem myśleć poza moim rynkiem i tym, co będzie dalej dla Iron Doll. Postanowiłem zaoferować odzież sportową oprócz mundurów. W 2012 roku zacząłem pracować nad nową linią produktów. Rok 2012 był również rokiem, w którym miałem swoje pierwsze dziecko, więc musiałem skalować swoje godziny wstecz. Pomimo wyzwań wciąż pracowałem nad Iron Doll co sekundę. W lipcu 2013 r. Przedstawiłem swoją nową odzież sportową. Zaprojektowany i zainspirowany przez silne, indywidualne kobiety z Roller Derby, odzież miała na celu przejście od treningu siłowego do zakupów spożywczych. Można powiedzieć, że Roller Derby był rokiem świetlnym wyprzedzającym ruch „zdrowy jest nowy chudy”. Gracze potrzebują odzieży, która pasuje do szerokiej gamy rozmiarów, jest wysokiej jakości, pozostaje na miejscu i nie złamie banku.
Sapling: To znaczy, jesteś klientem, więc znasz rynek.
Rachel: Miałam idealną formułę: moje umiejętności projektowe, znajomość sportu, moje tło mody i mój dostęp do produkcji. Wiedziałem, że będzie to ogromny sukces, a głównie był … Skaterowie uwielbiali kompresję capris zarówno dla mundurów, jak i ćwiczeń. Ale sportowe topy były po prostu trochę meh. Derby tak naprawdę nie „nabrał” mody sportowej, gracze mogli nadal kupować tanie koszule w dużych sklepach i inwestować tylko tam, gdzie było to potrzebne. Biznesplan dla mundurów był łatwy: Złóż zamówienie, wyślij wszystko i zapłać. Nie ma pieniędzy na półkach w ekwipunku. Z linią sportową musiałem przelać wszystkie pieniądze, aby wyprodukować setki kawałków i nie było gwarancji, że ktokolwiek je kupi.
Sapling: To ogromna inwestycja, czy obawiałeś się, że to się nie uda?
Rachel: Oczywiście! Podczas gdy sprzedałem dużo w pierwszym roku, nie wystarczyło pokryć wszystkich wydatków i bardzo długo trwało oczekiwanie na zwrot z inwestycji. Sprzedaż produktu na imprezach pomogła zrównoważyć koszty podróży, ale zwykle po prostu się łamałem. Nie pozostawiła żadnych dodatkowych pieniędzy, aby zainwestować z powrotem w firmę lub uzupełnić zapasy. To była ciągła i stresująca bitwa na przepływy pieniężne.
Mundury i odzież kontynuowałem przez kolejne 3 lata. Rynek zwolnił, pojawiła się większa konkurencja iw końcu sam wróciłem do prowadzenia firmy. Byłem mądrzejszy w zarządzaniu czasem i dobrze poszedłem sam i osiągnąłem niewielki zysk. Często, podczas wolniejszych miesięcy, nie mogłem sobie pozwolić na zapłatę. Mając dwójkę dzieci w domu, po prostu nie działało.
Sapling: Jest tak dużo konkurencji; nie byłeś już wielką rybą w małym stawie.
Rachel: Dokładnie. I tak naprawdę nie byłem już zbytnio wielkim rybą.
W końcu zdecydowałem, że moje priorytety się zmieniły i bardziej interesowały mnie moje dzieci niż derby na rolkach. Chociaż nie zdecydowałem, czy sprzedać Iron Doll, postanowiłem zamknąć drzwi.
Sapling: Więc co dalej? Wiem, że nie usiądziesz i nic nie zrobisz.
Dostałem pracę na pół etatu jako główny projektant Steady Clothing, linii odzieży inspirowanej stylem retro w stylu retro dla mężczyzn i kobiet. Zacząłem już ubierać się w ubrania dla małych dziewczynek i planuję uruchomić mój pierwszy sklep Etsy o nazwie Księżna i Gęś. Będzie to linia odzieży dziewczęcej specjalizująca się w wyjątkowej plisowaniu i szyciu. Jest to firma rodzinna, w której uczestniczę, mój wyspecjalizowany handel plisami i przeszyciami oraz dwie moje córki, które już zainteresowały się sortowaniem guzików i zrywaniem tkanin. Co mogę powiedzieć, mam obsesję na punkcie biznesu i robienia.