Spisu treści:
To, co dzieje się z zasiłkami dla bezrobotnych po 26 tygodniach, zależy od dostępności nagłych wypadków. Bez rozszerzeń korzyści w większości przypadków wygasają po 26 tygodniach. Dzięki rozszerzeniom, które są dostępne we wszystkich stanach do 2011 r., Wnioskodawcy mogą podwoić, a nawet prawie czterokrotnie, maksymalny okres otrzymywania świadczeń.
Generał
Program ubezpieczenia od bezrobocia w Stanach Zjednoczonych jest spółką federalną, w której obie strony finansują program poprzez podatki od pracodawców. Prawie wszystkie państwa stosują prawo federalne, które ogranicza czas otrzymywania świadczeń do 26 tygodni w normalnych czasach gospodarczych. Niektórzy wnioskodawcy mogą mieć dostęp do mniej niż 26 tygodni, w zależności od tego, ile pieniędzy zarobili podczas ostatniego zatrudnienia. Wynagrodzenia te uwzględniają tygodniowe stawki zasiłków i łączne świadczenia, które z kolei określają liczbę tygodni, za które mogą otrzymywać świadczenia.
Nagły wypadek
W 2008 r. Rząd federalny zagłosował za finansowaniem rozszerzeń programów zasiłków dla bezrobotnych, aby pomóc mieszkańcom radzić sobie z wysokim bezrobociem. Kolejne rozszerzenia zwiększyły całkowitą dostępność świadczeń do 2011 r. Do 60–99 tygodni, przy czym dokładny harmonogram dla konkretnego stanu zależy od stopy bezrobocia. W lutym 2011 r. Mieszkańcy 24 stanów mogli otrzymać zasiłki do 99 tygodni, podczas gdy mieszkańcy pięciu stanów mieli dostęp do zasiłku tylko 60 tygodni. Reszta to 73, 79, 86 lub 93 tygodnie.
Terminy
Pieniądze federalne na przedłużenie zasiłku dla bezrobotnych wygasną pod koniec 2011 roku. Bez kolejnego przedłużenia programy świadczeń powrócą do 26 tygodni. Wnioskodawcy, którzy zaczną otrzymywać zasiłki dla bezrobotnych w drugiej połowie 2011 r., Nie otrzymają dodatkowych świadczeń w tym scenariuszu, ponieważ termin przejścia z regularnych świadczeń na pierwszy poziom świadczeń nadzwyczajnych to 3 stycznia 2012 r. Wnioskodawcy, którzy wyczerpali swoje 26-tygodniowe świadczenia po tej dacie nie otrzymają żadnych świadczeń nadzwyczajnych, chyba że zostanie zatwierdzone inne przedłużenie.
Nieporozumienia
W stanach o ponad 79 tygodniach świadczeń dostępnych do 2011 r., Ostatnie 13 do 20 tygodni to program o nazwie Rozszerzone korzyści. Program ten jest w rzeczywistości stałą częścią programu ubezpieczenia od bezrobocia, a nie tylko środkiem nadzwyczajnym. Ale fundusze federalne pozwoliły państwom obniżyć stopę bezrobocia, która wywołuje korzyści w tym programie. Bez funduszy federalnych bodziec w większości państw będzie zbyt wysoki, aby można było oczekiwać, że osiągnie, nawet przy stosunkowo wysokich stopach bezrobocia.
Rozważania
Dziesięć stanów postanowiło utrzymać korzyści rozszerzone na obecnym poziomie i będzie nadal oferować tę część rozszerzenia awaryjnego, co oznacza, że mieszkańcy mogą otrzymywać świadczenia przez 39 do 46 tygodni, dopóki nie zostaną powiadomieni inaczej. Te stany to New Jersey, Minnesota, Kansas, Connecticut, Alaska, Waszyngton, Rhode Island, Oregon, Karolina Północna i Nowy Meksyk. Ponadto Massachusetts oferuje 30 tygodni, a Montana oferuje 28 tygodni, zamiast 26, w ramach swoich podstawowych programów ubezpieczenia od bezrobocia.