Spisu treści:
Na dzisiejszych rynkach finansowych, przelewy pieniężne z instytucji do instytucji w ciągu kilku sekund na całym świecie. Aby prawidłowo zidentyfikować konto bez polegania na nazwach banków i instytucji finansowych (które mogą być bardzo podobne), ustanowiono kod identyfikacyjny banku (BIC). Jest to często nazywane kodem BIC lub SWIFT i jest najczęściej używane w transakcjach międzynarodowych. SWIFT oznacza Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication.
SWIFT Podstawy
SWIFT to firma wyznaczona przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną wykorzystywana w branży finansowej jako główny organ do przydzielania BIC. To przypisanie identyfikuje banki jednoznacznie, używając ośmioznakowego łańcucha składającego się z trzech kodów.
Kod bankowy
Kod banku odnosi się do instytucji, w której przechowywane są fundusze. Jest identyfikowany za pomocą czteroliterowego kodu, zwykle związanego z inicjałami instytucji, ale nie zawsze.
Kod pocztowy
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna przypisała każdemu krajowi dwuliterowy kod. Reprezentuje kraj, w którym znajduje się instytucja finansowa.
Kod lokalizacji
Kod lokalizacji określa dokładniej stan, prowincję lub strefę czasową mieszkania instytucji finansowej dla transakcji. Składa się z dwóch znaków, które mogą być numeryczne lub alfabetyczne albo kombinacją.
Instytucje inne niż sieciowe
Każda instytucja finansowa na całym świecie ma przypisany numer SWIFT, niezależnie od przynależności do SWIFT. Instytucje niezwiązane z siecią są identyfikowane za pomocą „1” na końcu kodu lokalizacji.