Spisu treści:
Kiedy jednostki rządowe lub korporacje postanawiają wyemitować obligacje jako sposób pożyczania pieniędzy, zachowują usługi Bank Inwestycyjny służyć w charakterze pośrednika. Bankier inwestycyjny pełni funkcję doradczą i jest gwarantem. Funkcja funkcji gwaranta określa sposób obliczania wpływów z emisji obligacji.
Funkcja subemitenta
Kiedy bank inwestycyjny udziela gwarancji emisji obligacji, bankier kupuje obligacje od instytucji emitującej i sprzedaje je inwestorom. Subemitent rejestruje również wymagane dokumenty w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd i konsultuje się z emitentem w celu ustalenia ceny oferty, stopy procentowej i warunków obligacji. Subemitent, który ponosi koszty tych działań, a także płaci za doradztwo prawne i marketing obligacji. Subemitenci mogą zapraszać inwestorów instytucjonalnych do składania ofert na obligacje, sprzedawania ich publicznie lub negocjowania oferty prywatnej z dużymi inwestorami, takimi jak fundusze emerytalne i firmy ubezpieczeniowe.
Spread subemitenta
Subemitent jest rekompensowany za pomocą rozpiętość. Emitent obligacji sprzedaje papiery wartościowe subemitentowi z dyskontem od planowanej ceny. Subemitent zachowuje tę różnicę lub rozprzestrzenia się, gdy inwestorzy kupują papiery wartościowe. Typowy spread dla emisji obligacji może wynosić od 0,5 do 1 procenta. Na przykład subemitent może wykupić emisję obligacji na 99 procent wartości nominalnej i zaoferować obligacje inwestorom w 100 procentach. Załóżmy, że bank inwestycyjny poręcza emisję obligacji o wartości 20 mln USD na 99% wartości nominalnej. Jeśli subemitent otrzyma cenę ofertową równą 100 procent, tak właśnie działają liczby:
- Emitent obligacji otrzymuje wpływy w wysokości 99 procent z 20 milionów dolarów, czyli 19,8 miliona dolarów.
- Subemitent otrzymuje wpływy brutto ze sprzedaży obligacji w wysokości 20 mln USD.
- Subemitent utrzymuje wpływy netto - spread - w wysokości 20 mln USD, czyli 19,8 mln USD, czyli 200 000 USD.
Subemitent musi zapłacić wydatki poniesione z spreadu. Pozostaje zysk.
Ryzyko underwritingu
Gdy emisja obligacji jest oferowana inwestorom, nie ma gwarancji, że papiery wartościowe zostaną sprzedane po cenie oferty. Emitenci obligacji przenoszą to ryzyko, sprzedając papiery wartościowe subemitentowi. Możliwe, że inwestorzy podniosą cenę obligacji, a subemitent zbierze większy spread niż oczekiwano. Możliwe jest jednak również, że dominujące stopy procentowe ulegną zmianie lub rating kredytowy emitenta obligacji nie będzie wystarczająco dobry, aby przyciągnąć inwestorów. W takich przypadkach gwarant może być zmuszony sprzedać obligacje po cenie niższej od ceny oferty, zmniejszając tym samym spread i ponosząc stratę. Ubezpieczyciele zazwyczaj tworzą konsorcjum zarządzanie ryzykiem poprzez zapraszanie innych bankierów inwestycyjnych do dzielenia się odpowiedzialnością za marketing emisji obligacji.Ryzyko dla subemitenta jest rozłożone między członków konsorcjum.