Spisu treści:
Wielu inwestorów emerytalnych przyciągnęły renty o stałym indeksie, czasami określane także jako renty indeksowane kapitałem. Na pierwszy rzut oka te produkty emerytalne brzmią prawie zbyt dobrze, aby były prawdziwe, ale są potężnym narzędziem inwestycyjnym dla umiarkowanych konsumentów. Jednak w każdym przypadku, gdy gwarancja jest powiązana z rachunkiem inwestycyjnym, mogą wystąpić znaczne potencjalne komplikacje i dodatkowe koszty.
Fakty
Renta o stałym indeksie jest rodzajem produktu inwestycyjnego przeznaczonego na emeryturę, mającego na celu zaoferowanie inwestorowi szansy na udział w części rocznych zysków giełdowych bez udziału w żadnych stratach. Biorąc pod uwagę dotychczasowe wyniki giełdy, wielu inwestorów przyciągnęło FIA ze względu na gwarancje w tego typu umowach, zarówno przed, jak i po przejściu na emeryturę.
Chociaż salda kont w FIA są powiązane z wynikami danego indeksu giełdowego, pieniądze właściciela nie są faktycznie inwestowane w sam indeks. Zamiast tego jest on przechowywany na oddzielnym koncie przez przewoźnika rentowego. W rocznicę zawarcia umowy z właścicielem, jeśli wybrany indeks rynkowy jest wyższy niż w poprzednią rocznicę, odsetki są naliczane na konto do wcześniej określonego limitu lub limitu. Wszelkie zarobki powyżej limitu przepadają na rzecz firmy ubezpieczeniowej. I odwrotnie, jeśli w rocznicę właściciela indeks rynkowy jest niższy niż wcześniej, nie dokonuje się obniżenia salda rachunku rentowego.
Znaczenie
Możliwość uczestnictwa w części zysków na giełdzie bez ryzyka utraty jest niezwykle atrakcyjną cechą FIA, zwłaszcza dla osób, które poniosły znaczne straty inwestycyjne. FIA pozwala inwestorom pozostać zaangażowanym w giełdę i nadal czerpać korzyści z pozytywnych wyników, jednocześnie chroniąc się przed drastycznymi lub nieoczekiwanymi spadkami.
Okres rezygnacji
Jednym z najważniejszych problemów związanych z FIA jest okres wykupu - czas, przez który właściciel konta musi utrzymywać swoje środki w przewoźniku rentowym, aby uniknąć dodatkowych opłat i kar za przelewy lub wypłaty. Liczba lat w okresie wykupu różni się w zależności od firmy rentowej i każdego produktu, ale średnio od siedmiu do 15 lat. Jeśli właściciel renty zamknie swoje konto lub wypłaci za dużo pieniędzy w okresie wykupu, firma ubezpieczeniowa ocenia dodatkowe opłaty karne.
Opłaty za umorzenie są znacznie wyższe we wcześniejszych latach kontraktu i były postrzegane na poziomie od 12 do 15 procent. Opłaty zazwyczaj zmniejszają się corocznie do końca okresu wykupu, w którym to czasie właściciel rachunku nie pobiera żadnych dodatkowych opłat ani wydatków na wypłaty.
Bonusy
Skarga dotycząca FIA dotyczy dodatkowych premii powszechnie oferowanych tym inwestorom przy znacznie wyższych początkowych kwotach depozytu. Firmy rentowe zazwyczaj oferują produkty FIA z imponującymi bonusami dodanymi do początkowych składek, które przekraczają pewien próg. Właściciele kont bez oszczędności powyżej tego poziomu nie korzystają z funduszy premiowych dodanych do sald kont większych inwestorów.
Daty uznania indeksu
Inny powszechny, choć znacznie mniej groźny, problem z FIA dotyczy dat kredytowania indeksu i możliwości braku wzrostu rachunku. Ponieważ większość posiadaczy kredytów tylko FIA rozlicza się z dodatkowymi podwyżkami odsetek w dniu rocznicy polisy, ci właściciele, którzy wielokrotnie mają płaskie lub niższe poziomy indeksu, nie zobaczą wzrostu wartości konta. Chociaż nie jest to poważna kwestia, powtarzający się brak wzrostu salda na rachunku w rzeczywistości spowoduje niższą siłę nabywczą w przyszłych latach z powodu prostej inflacji. Ponadto, ponieważ FIA w rzeczywistości nie inwestują pieniędzy właściciela rachunku na giełdę, te lata, w których osiągane są imponujące zyski, mogą nie przynieść równych zysków do renty z powodu istnienia limitów stóp.