Spisu treści:
Kupujący, który finansuje zakup nieruchomości, otrzymuje dwie ważne pozycje przy zamykaniu. Pierwszy to czyn, który jest dokumentem prawnym, który przenosi własność nieruchomości ze sprzedającego na kupującego. Drugim jest weksel hipoteczny, który jest umową kupującego na spłatę kredytu i towarzyszącą mu hipotekę. Hipoteka jest instrumentem zabezpieczającym pożyczkę. Czasami kupujący przyjmuje pożyczkę sprzedającego, a nie swoją.
Założenie pożyczki
Słowo „założenie” oznacza przeniesienie - w tym przypadku przeniesienie odpowiedzialności za spłatę kredytu hipotecznego. Nabywca nieruchomości, który zakłada, że pożyczka sprzedającego przejmuje tę pożyczkę i ma jej własne imię. W przeciwieństwie do pożyczki „podmiotowej”, z którą Bankrate.com zauważa, że przypuszczalna pożyczka jest często mylona, przypuszczalna pożyczka rezygnuje sprzedającemu z odpowiedzialności za spłatę po zakończeniu przelewu.
Korzyści i ryzyko związane z założeniami
Przyjęty kredyt hipoteczny ma zazwyczaj korzystniejsze warunki i niższe oprocentowanie niż kupujący może samodzielnie zakwalifikować. Korzyść dla sprzedającego polega na tym, że umożliwienie kupującemu przejęcia jej pożyczki oznacza szybszą sprzedaż. Jednak Bankrate.com ostrzega, że sprzedawca powinien uzyskać pisemne zwolnienie od pożyczkodawcy, aby upewnić się, że nie ponosi żadnej odpowiedzialności w przypadku, gdy kupujący zalega z pożyczką. Ważne jest, aby pamiętać, że gdy kupujący przyjmuje pożyczkę, zawiera umowę z pożyczkodawcą, a nie ze sprzedawcą.
Umowa gwarancyjna
Umowa gwarancyjna zapewnia kupującego, że sprzedawca jest właścicielem nieruchomości. Te dwa rodzaje gwarancji są ogólne i specjalne. Ogólny dokument gwarancyjny gwarantuje ochronę przed nieujawnionymi zastawami lub innymi obciążeniami, ponieważ już w czasie, gdy łańcuch własności nieruchomości może być śledzony. Specjalna umowa gwarancyjna gwarantuje nieujawnione zastawy lub obciążenia, ponieważ sprzedający jest właścicielem nieruchomości.
Umowa gwarancyjna
Założeniem umowy gwarancyjnej jest ogólny lub specjalny dokument gwarancyjny, który zawiera dodatkowe postanowienie. Oznacza to, że nabywca, którego akt określa jako beneficjenta - osoba, której przyznano czyn - przyjmuje pełną odpowiedzialność za spłatę kredytu hipotecznego sprzedawcy i wszelkich innych długów, które umowa określa, że kupujący i sprzedający uzgodnili, że kupujący zapłaci. Przepis ten różni się od założenia hipotecznego tym, że akt założycielski zobowiązuje kupującego do sprzedającego, podczas gdy założenie hipoteczne zobowiązuje kupującego do pożyczkodawcy. Tak więc, po wykonaniu umowy gwarancyjnej i weksla hipotecznego, kupujący jest odpowiedzialny zarówno przed sprzedającym, jak i kredytodawcą za spłatę pożyczki.