Spisu treści:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych zapewnia „świadczenia dla osób pozostałych przy życiu” rodzinom pracowników najemnych, którzy umierają. Zasady kwalifikowalności dla tych świadczeń mogą jednak prowadzić do długiego okresu, w którym pozostały przy życiu współmałżonek nie otrzyma żadnych świadczeń. Ta luka stała się znana jako okres zaniku zabezpieczeń społecznych i jest to coś, o czym rodziny powinny pamiętać, podejmując decyzje dotyczące ubezpieczenia na życie.
Uprawnienia do świadczeń dla ocalałych
Urząd Ubezpieczeń Społecznych wypłaci miesięczne świadczenia małżonkowi pozostającemu przy życiu, jeśli nie zawrze ponownie związku małżeńskiego i opiekuje się dzieckiem poniżej 16 roku życia. W międzyczasie dzieci zmarłego pracownika są uprawnione do otrzymania renty rodzinnej do ukończenia 18 lat (lub 19 lat, jeśli nadal jestem w liceum). Wreszcie pozostali przy życiu małżonkowie pozostający w związku małżeńskim są uprawnieni do otrzymywania świadczeń dla wdów / wdowców w wieku 60 lat. Świadczenie wdowy / wdowca to dochód na emeryturze oparty na zapisie pracy zmarłego pracownika najemnego.
Jak działa okres blackout
Okres zaciemnienia to luka, która istnieje między czasem, w którym dzieci zmarłego pracownika osiągają górne granice wieku dla świadczeń dla osób pozostałych przy życiu, a czasem, w którym małżonek pracownika staje się uprawniony do świadczeń dla wdów / wdowców. Na przykład powiedzmy, że pracownik umiera i opuszcza 30-letnią żonę z dwójką dzieci w wieku 11 i 9 lat. Pod warunkiem, że pozostanie niezamężna, żona otrzyma świadczenia na siedem lat - aż najmłodsze dziecko skończy 16 lat. każdy otrzymuje świadczenia do ukończenia 18 lat - przez siedem lat i dziewięć lat, odpowiednio. Następnie zaczyna się okres zaciemnienia. Kończy się, gdy żona staje się uprawniona do zasiłku dla wdów w wieku 60 lat. Małżonkowie, którzy przeżyli ponownie po ukończeniu 60 roku życia, mogą zachować wdowę / wdowiec.