Spisu treści:
Zarówno polityka fiskalna, jak i pieniężna wpływają na wyniki gospodarki w najbliższej przyszłości. Kwestią stojącą na drodze skuteczności każdego z nich jest opóźnienie czasowe, które występuje od wdrożenia polityki do faktycznych dowodów na nią wpływających na gospodarkę. Istnieją różne powody opóźnienia czasowego i stwarzają ciągłe problemy dla wysiłków w zakresie polityki monetarnej i fiskalnej w celu poprawy warunków gospodarczych.
Polityka pieniężna
Polityka pieniężna funkcjonuje jako zestaw instrukcji realizowanych przez Bank Rezerwy Federalnej. Ustawa o Rezerwie Federalnej wyznacza cele polityki pieniężnej, która dąży do maksymalizacji poziomu zatrudnienia, stabilizacji cen i utrzymania umiarkowanego poziomu długoterminowych stóp procentowych. Bank Rezerwy Federalnej wykorzystuje politykę monetarną do kontrolowania i łagodzenia wielkości pieniądza, a także stóp procentowych i kredytów. Wykorzystuje je jako pojazdy wpływające na poziom zatrudnienia, produkcję i ogólne poziomy cen.
Polityka fiskalna
Polityka fiskalna to zbiór decyzji uchwalonych przez rząd. Zasadniczo decyzje dotyczą zakupu towarów i usług, a także wydatków na płatności transferowe, takie jak ubezpieczenie społeczne i opieka społeczna, oraz rodzaj i wysokość pobieranych podatków.
Opóźnienia czasowe
Zmiany polityki pieniężnej zwykle mają pewien wpływ na gospodarkę. Opóźnienie czasowe może wynosić od dziewięciu miesięcy do dwóch lat. Polityka fiskalna i jej wpływ na produkcję mają krótsze opóźnienie. Gdy polityka monetarna próbuje pobudzić gospodarkę poprzez obniżenie stóp procentowych, może zająć do 18 miesięcy, aby wykazać poprawę warunków ekonomicznych. Dodatkowo, jeśli rząd zmieni politykę fiskalną i zdecyduje się na zwiększenie wydatków, na przykład, bodziec fiskalny może jeszcze potrwać kilka miesięcy, aby mieć jakikolwiek wpływ na gospodarkę.
Przyczyny
Jako przykład opóźnienia w działaniu Fed może obniżyć stopy procentowe, ale zajmie trochę czasu, zanim te cięcia zostaną odzwierciedlone w gospodarce z następujących powodów. Po pierwsze, właściciele domów z kredytami hipotecznymi o stałym oprocentowaniu nie będą mogli skorzystać z obniżek stóp procentowych, dopóki ich kredyty nie zostaną refinansowane, co może potrwać od jednego do dwóch lat. W ciągu tych dwóch lat niższe stopy procentowe nie wpłynęły na wysokość dochodu do dyspozycji dla tej grupy osób. Ponadto konsumenci i przedsiębiorstwa mogą nie mieć zaufania do gospodarki, więc nawet jeśli stopy procentowe staną się niższe, przyjrzą się prawdopodobieństwu przyszłych perspektyw wzrostu, zanim zdecydują się skorzystać z niższych stóp procentowych. Następnie banki mogą nie przejść pełnej obniżki stóp procentowych na konsumentów, a wszelkie cięcia, które przekażą, będą następować powoli. Wreszcie, jeśli wartość dolara spadnie, spowoduje to, że eksport będzie tańszy dla innych krajów; jednak inne kraje zazwyczaj planują zamówienia z wyprzedzeniem na kilka miesięcy lub dłużej i dlatego nie skorzystają ze zmiany wartości dolara. Ostatecznie opóźnienie czasowe uniemożliwiło tej polityce pieniężnej uzyskanie korzyści dla gospodarki w najbliższej przyszłości.
Zagadnienia
Jednym z największych problemów z opóźnieniami czasowymi jest to, że sprawiają, że próby poprawy gospodarki są mniej skuteczne. Na przykład, jeśli gospodarka przeżywa recesję, Fed wymusza nową decyzję w sprawie polityki pieniężnej, aby obniżyć stopy procentowe, a rząd wprowadza nową politykę fiskalną, aby obniżyć podatki, gospodarka może nie widzieć żadnych dowodów na realne skutki przez dziewięć do 12 miesięcy. W tym czasie bezrobocie może wzrosnąć, co staje się trudne do zaradzenia. I odwrotnie, inny problem występuje, gdy rząd jest zbyt agresywny w swoich wysiłkach na rzecz pobudzenia gospodarki, a następnie stwarza sytuację, w której następne 12 miesięcy spowoduje inflację z powodu obecnej ekspansji.