Spisu treści:
Jeśli odziedziczysz IRA, to od kogo ją odziedziczysz, zależy, w jaki sposób można ją opodatkować. Jeśli odziedziczysz po swoim współmałżonku, masz możliwość traktowania go jako własnego IRA. Jeśli jesteś beneficjentem kogoś, kto nie jest twoim współmałżonkiem, jedyną opcją jest wstrzymanie się z tym i przyjmowanie dystrybucji. W obu przypadkach zazwyczaj nie podlegają opodatkowaniu do czasu rozpoczęcia otrzymywania płatności.
Ustalenie odpowiedzialności podatkowej na odziedziczonej IRA
Krok
Jeśli jesteś żyjącym małżonkiem, potraktuj odziedziczoną IRA jako swoją. Oznacza to, że możesz kontynuować składki lub przekazać je do innego planu kwalifikacyjnego. Musisz być jedynym beneficjentem w celu wniesienia wkładów. Tak długo, jak przestrzegasz zasad dotyczących dystrybucji i nie weźmiesz wcześniejszej dystrybucji, nie będziesz odpowiedzialny za podatki związane z aktywem.
Krok
Oblicz oczekiwaną długość życia za pomocą tabeli IRS (patrz zasoby poniżej), jeśli współmałżonek przyjmował wymagane wypłaty w chwili śmierci. Jeśli współmałżonek nie był w wieku 70 1/2 w chwili śmierci, nie musisz dokonywać wypłat do roku, w którym twój małżonek skończyłby 70 lat. Zapisz wszystkie dystrybucje na formularzu 8606.
Krok
Oblicz minimalną wymaganą dystrybucję jako beneficjent. Jeśli jesteś beneficjentem IRA i odziedziczyłeś go po kimś innym niż twój współmałżonek, nie możesz wpłacać składek ani przekazywać ich do innego planu. Musisz wziąć dystrybucję na IRA w następnym roku za pomocą tabeli IRS Single Life Expectancy Table.
Krok
Ustal zobowiązanie podatkowe. Niezależnie od tego, czy jesteś współmałżonkiem pozostającym przy życiu, który traktuje IRA jako własnego, czy wyznaczonego beneficjenta, Twoje zobowiązanie podatkowe opiera się na wypłatach, które musisz podjąć. Jeśli IRA jest tradycyjna, a składki na nią wpłacane były odliczane, to wszystkie wypłaty z niej wypłacane podlegają opodatkowaniu. Jeśli składki IRA nie podlegały odliczeniu, tak jak w przypadku Roth IRA, to masz tzw. Podstawę kosztów, a jedyną częścią podlegającą opodatkowaniu jest kwota przekraczająca podstawę.