Spisu treści:
Same partnerstwa nie płacą podatku dochodowego. Zamiast tego zyski i straty z partnerstwa są przekazywane partnerom, którzy płacą podatki na poziomie indywidualnym. Ponieważ partnerzy płacą podatki od udziału w dochodach z partnerstwa, nie podlegają opodatkowaniu, gdy otrzymują wypłatę lub wypłatę - tak długo, jak dystrybucja nie przekracza ich podstawy.
Informacje o harmonogramie K-1
Harmonogram K-1 jest formularzem podatkowym, który partnerstwo generuje, aby zgłosić udział partnera w przychodach, odliczeniach, kredytach i wypłatach oraz inne istotne informacje. Niektóre szczegóły mają charakter wyłącznie informacyjny, podczas gdy inne szczegóły muszą zostać przeniesione do głównego formularza partnera 1040. „Instrukcje do harmonogramu K-1” Urzędu Podatkowego (Internal Revenue Service) odnotowują, które informacje należy przenieść i gdzie powinny być wymienione.
Jak opodatkowani są partnerzy
Chociaż wypłaty i wypłaty są notowane na K-1, na ogół nie są uważane za dochód podlegający opodatkowaniu. Partnerzy są opodatkowani od dochodu netto, jaki zarabia partnerstwo, niezależnie od tego, czy dochód jest rozdzielany. Na przykład powiedzmy, że Partner A ma 50-procentowy udział w spółce, która zarobiła 60 000 USD w zysku netto w roku podatkowym. Pod koniec roku Partner A otrzyma K-1, który pokazuje, że miał dochód w wysokości 30 000 USD (50% z 60 000 USD) od spółki, a on będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od tej kwoty.
Jeśli partner chce, może zostawić 30 000 dolarów w partnerstwie. Partnerstwo zatrzyma gotówkę na rachunku bankowym firmy i zgłosi to jako kapitał własny partnera w bilansie. Ponieważ był już opodatkowany od 30 000 dolarów dochodu z tytułu partnerstwa, nie będzie on ponownie opodatkowany, gdy go wycofa.
Wyjątek od reguły
Wypłaty i wypłaty nie podlegają opodatkowaniu, o ile nie przekraczają podstawy partnera. Podstawą partnera jest kwota pieniędzy, jaką wkłada w partnerstwo plus jego udział w dochodach z partnerstwa i minus jego udział w stratach partnerskich. Jeśli partner wypłaci więcej niż jego podstawa, różnica stanowi dochód podlegający opodatkowaniu.
Na przykład, powiedzmy, że Partner A wpłacił do spółki 10 000 $ własnej gotówki, a jego udział w podziale dochodu z partnerstwa wynosi 30 000 USD. Może wypłacić do 40 000 $ i nie będzie podlegał opodatkowaniu. Jeśli wycofa 45 000 USD, nadwyżka 5000 USD podlega opodatkowaniu. IRS odnotowuje w Instrukcji partnera dla harmonogramu K-1, że partner jest odpowiedzialny za śledzenie swojej podstawy i raportowanie dochodu podlegającego opodatkowaniu.