Różnica między portfelem beta a odchyleniem standardowym

Współczesne statystyki portfela próbują pokazać, jak zmienność inwestycji i miara zwrotu w stosunku do danego benchmarku, takich jak bony skarbowe USA. Beta i odchylenie standardowe to środki, według których obliczany jest poziom ryzyka portfela lub funduszu. Beta porównuje zmienność inwestycji do odpowiedniego benchmarku, podczas gdy odchylenie standardowe porównuje zmienność inwestycji ze średnią stopą zwrotu w pewnym okresie czasu. Odchylenie standardowe mówi inwestorowi bardziej ogólną opowieść o tendencji bezpieczeństwa do gwałtownego poruszania się w górę iw dół, podczas gdy wersja beta informuje inwestora o tym, o ile wyższy lub niższy poziom zabezpieczenia będzie prawdopodobnie obowiązywał w stosunku do indeksu.

Pracownicy przeglądający dane biznesowe na tabletcredit: shironosov / iStock / Getty Images

Zdefiniowane odchylenie standardowe

Odchylenie standardowe jest pomiarem statystycznym, który analizuje zmienność historyczną, wskazując tendencję wzrostów lub spadków zysków w krótkim okresie czasu. Niestabilna inwestycja jest obarczona wyższym ryzykiem, ponieważ jej wydajność może się szybko zmienić w dowolnym kierunku w dowolnym momencie. Wyższe odchylenie standardowe oznacza, że ​​inwestycja jest wysoce zmienna, bardziej ryzykowna i ma tendencję do generowania wyższych zwrotów. Niższe odchylenie standardowe oznacza, że ​​inwestycja jest bardziej spójna i porusza się w mniejszym stopniu. Daje to skromniejsze zyski i stwarza mniejsze ryzyko.

Jak działa odchylenie standardowe

Niestabilne papiery wartościowe lub fundusze będą miały wysokie odchylenie standardowe w porównaniu ze stabilnym funduszem typu blue chip lub konserwatywną alokacją inwestycji funduszu. Duża różnica między odchyleniami pokazuje, jak bardzo zwrot z zabezpieczenia lub funduszu różni się od oczekiwanego „normalnego” zwrotu. Jednak stałe wyniki funduszu w przeszłości nie gwarantują podobnych wyników w przyszłości. Ponieważ nieoczekiwane warunki rynkowe mogą zwiększyć zmienność, zabezpieczenie, które w pewnym okresie miało odchylenie standardowe bliskie lub równe zeru, może w innym okresie wykonać inaczej.

Beta zdefiniowana

Beta próbuje ocenić wrażliwość inwestycji na ruchy rynkowe. Wysoka beta oznacza, że ​​inwestycja jest wysoce niestabilna i prawdopodobnie przewyższy swój benchmark na rynkach, przekraczając tym samym stopę zwrotu i osiągnie gorsze wyniki niż rynki spadkowe. Niższa beta oznacza, że ​​inwestycja prawdopodobnie osiągnie gorsze wyniki niż benchmark na rynkach, ale prawdopodobnie będzie lepiej, gdy spadną rynki.

Jak działa Beta

Pierwszym krokiem w wersji beta jest pomiar zmienności stóp zwrotu benchmarku powyżej zwrotu z aktywów wolnych od ryzyka, takich jak rachunek skarbowy. Beta benchmarku wynosi zawsze 1,0. Oczekuje się, że bezpieczeństwo z betą na poziomie 0,83 wzrośnie średnio o 17 procent mniej niż benchmark na rynkach i oczekuje się, że straci średnio 17 procent mniej na rynkach o niższym poziomie. W przeciwieństwie do tego oczekuje się, że bezpieczeństwo o wersji beta równej 1,13 wzrośnie średnio o 13 procent więcej niż benchmark na rynkach i straci średnio o 13 procent więcej na rynkach. Jednak wersja beta nie oblicza szans zmian makroekonomicznych ani nie uwzględnia zachowań stadnych inwestorów i ich wpływu na rynek papierów wartościowych.