Spisu treści:
Radioimmunoassay lub RIA to technika badania krwi stosowana do wykrywania obecności antygenów, takich jak insulina i inne hormony. Test sięga lat 50. XX wieku, jednak od tego czasu opracowano wiele nowych aplikacji do testów RIA. Ponieważ wykorzystuje materiały radioaktywne, testy RIA wymagają specjalistycznego sprzętu, a także wiedzy i ostrożnego obchodzenia się z nimi. Chociaż jest to bardzo dokładna metoda testowania, jest również stosunkowo droga.
Przygotowanie próbki
Wyszkolony technik laboratoryjny przygotowuje próbkę przez zmieszanie stałej, znanej ilości antygenu znakowanego izotopem promieniotwórczym, często jednym z jodu, i ustalonej ilości przeciwciała. Radioaktywny antygen tworzy wiązanie chemiczne z odpowiadającym mu przeciwciałem.
Separacja
Po przygotowaniu próbki technik dodaje surowicę krwi od pacjenta. Niezwiązany antygen w surowicy krwi zastępuje związany antygen w próbce. Związane i niezwiązane antygeny są rozdzielane za pomocą jednej z kilku technik. Najczęstszą jest absorpcja przez węgiel przeciwciała i związanego antygenu.
Pomiary
Po rozdzieleniu technik mierzy ilość radioaktywności wydzielanej przez zastąpiony związany antygen, co pozwala laboratorium obliczyć ilość antygenu, która była obecna w próbce surowicy krwi. Im większa radioaktywność wytwarzana przez związany antygen, tym niższe stężenie wolnego antygenu w próbce. Im mniej radioaktywny związany antygen, tym wyższe stężenie wolnego antygenu w próbce.
Zastosowania medyczne
RIA można wykorzystać do badania obecności insuliny w krwiobiegu, kluczowego narzędzia w diagnostyce i leczeniu cukrzycy. Może być również stosowany do badania zapalenia wątroby, wrzodów i niektórych nowotworów, w tym białaczki. Testy RIA mogą również wykryć obecność ludzkiego hormonu wzrostu, substancji zakazanej do użytku przez sportowców zawodowych i amatorów.
Zastosowania przesiewowe
Technikę RIA można również wykorzystać do testowania obecności nielegalnych narkotyków w krwiobiegu. Ponieważ RIA jest relatywnie droga, jest ona powszechnie stosowana przez duże agencje publiczne, systemy szpitalne, rząd federalny i wojsko. Prywatne, mniejsze firmy zajmujące się kontrolą leków zazwyczaj stosują tańsze, choć mniej dokładne metody. Substancje zakazane lub nielegalne nie mogą być w żaden sposób maskowane metodą RIA.