Bank komercyjny a dom inwestycyjny

Chociaż banki komercyjne i domy inwestycyjne są ogólnie określane jako „banki”, ich role są bardzo różne. W pewnym momencie w historii USA dwa rodzaje banków nie mogły współistnieć w jednej firmie, choć od tego czasu się zmieniło.

Definicja banku komercyjnego

Banki komercyjne myślą o bankowości w zdecydowanej większości. Są to gałęzie, które widzisz na prawie każdym głównym skrzyżowaniu. Banki komercyjne przyjmują depozyty i otwierają rachunki czekowe, oszczędnościowe i rynku pieniężnego dla swoich klientów. Udzielają pożyczek osobom fizycznym i małym firmom i są rozrzucone po całych Stanach Zjednoczonych. Wells Fargo i Bank of America należą do wiodących banków komercyjnych w Stanach Zjednoczonych.

Definicja domu inwestycyjnego

Dom inwestycyjny lub bank inwestycyjny działa przede wszystkim dla korporacji i rządów. Banki te pomagają pozyskać pieniądze dla swoich klientów za pomocą długów i ofert akcji. Doradzają również firmom w zakresie fuzji i przejęć oraz pomagają pozyskać potencjalnych nabywców razem ze sprzedawcami. Banki inwestycyjne świadczą usługi doradcze dla inwestorów, ale przede wszystkim dla większych klientów instytucjonalnych, takich jak fundusze emerytalne i fundusze inwestycyjne. Amerykańskie banki inwestycyjne znajdują się głównie w Nowym Jorku, a Goldman Sachs, J.P. Morgan i Morgan Stanley są na szczycie.

Ustawa Glass-Steagall

W środku Wielkiego Kryzysu Kongres przyjął ustawę Glass-Steagall, aby zapobiec kryzysom bankowym, które pomogły w załamaniu gospodarczym. Glass-Steagall, zwany także ustawą bankową z 1933 r., Nakazał, aby banki komercyjne i domy inwestycyjne były odrębnymi podmiotami. Kongres uważał, że banki komercyjne podejmują złe decyzje w celu wsparcia operacji bankowości inwestycyjnej i że lepiej jest zachować dwie odrębne funkcje.

Akt Gramm-Leach-Bliley

Ustawa Gramm-Leach-Bliley, zwana także Ustawą o modernizacji usług finansowych z 1999 r., Uchyliła ustawę Glass-Steagall. Banki ponownie mogły prowadzić działalność handlową, inwestycyjną i ubezpieczeniową pod jednym dachem. Doprowadziło to do konsolidacji banków, a niektórzy twierdzą, że był to jeden z kluczowych aktów, które doprowadziły do ​​kryzysu finansowego w USA w 2008 roku.

Banki inwestycyjne znikają

Kryzys z 2008 r. Pod wieloma względami oznaczał śmierć bankowości inwestycyjnej, ponieważ był znany wcześniej. Aby przetrwać, wszystkie wiodące banki inwestycyjne stały się bankowymi spółkami holdingowymi i przyjmowały depozyty klientów, aby zapewnić im stabilne źródło finansowania. W rezultacie zgodzili się na ten sam rodzaj nadzoru FDIC, jaki banki komercyjne miały od lat 30. XX wieku. Choć banki inwestycyjne, takie jak Goldman Sachs, nadal mają ten sam cel, co przedtem, stoją w obliczu znacznie większej regulacji niż w przeszłości, a być może jeszcze bardziej.