Spisu treści:
- Podziały akcji
- Odwrotne podziały akcji
- Eliminowanie małych akcjonariuszy
- Klasyfikacja korporacyjna
- Podziel się do przodu
Akcje są głównymi formami kapitału wykorzystywanymi przez spółki do pozyskiwania kapitału. Firma sprzedaje akcje poprzez pierwszą ofertę publiczną (IPO). Zebrane pieniądze są wypłacane w kapitale i są wykazywane w bilansie jako pozostałe akcje. Akcje są również przedmiotem obrotu na rynku wtórnym na giełdach. Firma może zwiększyć lub zmniejszyć liczbę akcji pozostających w obrocie bez IPO poprzez podział akcji i podziały zwrotne. We wszystkich przypadkach beneficjentem działalności z podziałem zwrotnym jest kierownictwo spółki wykonującej odwrotny podział. Akcjonariusze mogą, ale nie muszą, korzystać w zależności od specyfiki odwrotnego podziału.
Podziały akcji
Zapasy handlują na rynku wtórnym po cenie za akcję, która jest funkcją podaży i popytu. W zwykłym podziale akcji kierownictwo firmy postanowiło zwiększyć liczbę akcji pozostających w obrocie. Na przykład, jeżeli w obrocie znajduje się 10 milionów akcji, które są sprzedawane po 148,50 USD za akcję, podział akcji „dwa za jeden” zwiększyłby pozostałe akcje do 20 milionów, z których każdy wyceniony byłby na 74,25 USD. Liczba akcji każdego akcjonariusza podwoi się, a cena każdej akcji zostanie zmniejszona o połowę. Zarząd podejmuje decyzję o podziale akcji, gdy chce obniżyć cenę za akcję, na przykład w celu zwiększenia atrakcyjności akcji dla inwestorów o skromnych środkach.
Odwrotne podziały akcji
Odwrotny podział akcji lub połączenie akcji powoduje, że kierownictwo anuluje akcje, konsoliduje je i emituje mniej nowych akcji. Na przykład, jeśli 50 milionów akcji spółki sprzedaje się po 0,75 USD za sztukę, odwrotny podział 1: 100 spowoduje sprzedaż 5 milionów akcji za 7,50 USD każda. Ta wyższa cena sprawia, że akcje stają się bardziej „godne szacunku” i eliminuje groźbę wycofania się z giełdy, jeśli cena akcji spadnie zbyt nisko.
Eliminowanie małych akcjonariuszy
W przypadku podziału akcji na akcje akcjonariusze, którzy posiadają mniej niż określoną liczbę akcji, otrzymają gotówkę zamiast nowych akcji, kończąc ich status akcjonariuszy. Na przykład odwrotny podział 1: 500 wyeliminuje udziałowców, którzy posiadają mniej niż 500 akcji, ponieważ nie ma przepisu na ułamkową część. Duży odwrotny podział akcji jest zatem skuteczną metodą obniżenia liczby akcjonariuszy. Wypłaceni akcjonariusze mogą nie docenić utraty udziałów w firmie. Dla nich odwrotny podział nie jest korzystny.
Klasyfikacja korporacyjna
Odwrotny podział może być użyty do zmiany klasyfikacji korporacji. Na przykład korporacja Podkategorii S to taka, w której dochód jest przekazywany bezpośrednio akcjonariuszom, którzy następnie płacą od niego podatek dochodowy. Normalna korporacja (podrozdział C) może zostać przeklasyfikowana do podrozdziału S, jeśli jej liczba akcjonariuszy spadnie poniżej 100. Ustalając odpowiednio odwrotny współczynnik podziału, możliwe jest, że korporacja straci wystarczającą liczbę akcjonariuszy do przeklasyfikowania.
Podziel się do przodu
Jeśli firma korzysta z odwrotnego podziału w celu przeklasyfikowania się przez zrzeczenie się akcjonariuszy, może przejść przekwalifikowanie, a następnie natychmiastowo podzielić podział, który odwraca odwrotny podział. To przywraca cenę akcji do poziomów sprzed podziału. Wykorzystane w ten sposób odwrotności do przodu są prawie zawsze poprzedzone odwrotnymi podziałami. Kierownictwo korzysta z przyszłych podziałów poprzez zmniejszenie liczby akcjonariuszy i ustanowienie bardziej pożądanej klasyfikacji bez wpływu na ceny akcji.