Spisu treści:
Wskaźnik walutowo-depozytowy odnosi się do relacji między kwotą gotówki, jaką posiada osoba, a kwotą pieniędzy, które utrzymuje na łatwo dostępnych kontach bankowych, takich jak konta czekowe. Wzór na wskaźnik depozytowo-walutowy wynosi cr = C / D.
Stosunek w praktyce
Powiedzmy, że masz 62 $ na stoliku nocnym i 1872 $ na rachunku czekowym. Stosunek waluty do depozytu zapisujesz jako cr = 62/1872 lub 0,033. Im więcej gotówki trzymasz pod ręką w porównaniu z sumą depozytów, tym wyższy jest twój stosunek waluty do depozytu. Na przykład, jeśli zachowasz 800 USD w gotówce i 800 USD w rachunku bieżącym, wskaźnik wymiany waluty do depozytu wzrośnie do 1,00.
Znaczenie dla bankowości
Rezerwa Federalna wymaga od banków, aby utrzymywały procent wszystkich depozytów w rezerwie. Bank nie może pożyczyć ani zainwestować swoich funduszy rezerwowych. Jeśli średni wskaźnik walutowo-depozytowy wzrośnie, co oznacza, że wszyscy trzymają więcej gotówki pod ręką, zdolność banków do udzielania pożyczek spada. Zmniejszenie dostępnych środków na pożyczkę sprawia, że każda pożyczka stanowi większe ryzyko dla banku. Zwiększone ryzyko zwiększa stopy procentowe. Ta kombinacja czynników, jeśli nie zostanie sprawdzona, może zdusić wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy.
Wpływ na gospodarkę
Podczas spowolnienia gospodarczego, gdy wskaźnik walutowo-depozytowy ma tendencję wzrostową, Fed zachęca do udzielania kredytów poprzez obniżenie stopy funduszy federalnych. Federalna stawka funduszu odnosi się do kwoty banków odsetek naliczanych za pożyczanie sobie nawzajem pieniędzy, na przykład na pokrycie rezerwy obowiązkowej. Zmniejszenie tego wskaźnika zazwyczaj prowadzi do obniżenia stóp procentowych dla przedsiębiorstw i konsumentów oraz może pomóc pobudzić wzrost.