Spisu treści:
Termin „planowanie podatku od osób prawnych” obejmuje strategiczną strukturę operacji biznesowych w celu zminimalizowania zobowiązań podatkowych. Działania związane z planowaniem podatkowym przedsiębiorstw mają na celu zwykle uniknięcie prawnie wywołujących kosztów podatkowych, a nie nielegalne unikanie istniejącego obowiązku płacenia podatków. Planowanie podatkowe stanowi perspektywiczną działalność, w przeciwieństwie do przestrzegania przepisów podatkowych lub sprawozdawczości, która odzwierciedla wydarzenia, które już miały miejsce. Korporacje zazwyczaj angażują certyfikowanych księgowych publicznych lub prawników podatkowych do doradztwa technicznego w tej skomplikowanej dziedzinie.
Jednostka
Planiści podatkowi rozumieją, że leczenie różni się w zależności od rodzaju podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. W Stanach Zjednoczonych regularne podmioty korporacyjne muszą płacić federalny podatek dochodowy od rocznych zarobków, a po późniejszym podziale tych dochodów poszczególni akcjonariusze otrzymujący dywidendy muszą również zapłacić podatek. Niektóre korporacje (zwykle te, które nie oferują akcji na giełdzie publicznej) mogą starać się unikać powielania poziomów opodatkowania, organizując jako korporacje S lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Internal Revenue Service traktuje te specjalne korporacje podobnie jak spółki (IRC sekcje 701-777), ponieważ opodatkowanie rocznych zarobków ma zastosowanie tylko do akcjonariusza, a nie podmiotu, poziomu.
Jurysdykcja
Podstawowym aspektem planowania podatku od osób prawnych jest ustalenie, które kraje, państwa i miasta mają prawo nakładać podatek na działalność korporacyjną. Każdy suwerenny rząd utrzymuje różne zasady nakładania podatku, co oznacza, że arbitraż jurysdykcyjny może powodować różnice w kosztach podatkowych. Na przykład, korporacja może podjąć decyzję o utworzeniu działalności w Nevadzie lub Szwajcarii zamiast Kalifornii lub Niemiec, odpowiednio, ze względu na prawdopodobne oszczędności podatku dochodowego. Z drugiej strony, bieżące zmiany biznesowe, takie jak uzyskiwanie przychodów od nowego klienta znajdującego się po niewłaściwej stronie granicy jurysdykcyjnej, mogą spowodować powstanie dodatkowych zobowiązań z tytułu podatku od osób prawnych.
wyczucie czasu
Możliwości planowania podatku dochodowego od osób prawnych często wynikają z określenia odpowiedniego czasu na rozpoznanie pozycji przychodów lub kosztów. Odroczenie ujmowania przychodów do przyszłego okresu lub przyspieszenie odliczeń kosztów do bieżącego okresu skutkuje dodatnimi przepływami pieniężnymi i oszczędnościami wynikającymi z wartości pieniądza w czasie. Strategiczne wykorzystanie rozbieżności w zasadach rachunkowości księgowej w porównaniu z rachunkowością podatkową może pomóc w stworzeniu różnic czasowych, które przynoszą korzyści podatkowe. Przykłady różnic czasowych wykorzystywanych przez planistów podatkowych dla korporacji amerykańskich obejmują odroczenie opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez zagraniczne spółki zależne i przyspieszone odpisy amortyzacyjne na kwalifikowane środki trwałe (sekcja 168 IRC).
Atrybuty
Atrybuty podatkowe stanowią korzystne cechy postawy podatkowej korporacji, którą planiści mogą wykorzystywać do kompensowania zobowiązań podatkowych. Amerykańskie federalne atrybuty podatku dochodowego obejmują straty operacyjne netto, kredyty na badania i rozwój oraz zagraniczne ulgi podatkowe. IRS pozwala korporacjom dochodzić roszczeń dotyczących tych atrybutów w bieżącym roku i przenosić je do przyszłych lat w celu maksymalizacji korzyści. Planowanie wokół atrybutów dotyczy zazwyczaj generowania dodatkowych roszczeń (na przykład poprzez analizę, które działania spełniają definicję badań i rozwoju (sekcja 41 IRC) lub określenie, kiedy należy wykorzystać określone typy i ilości atrybutów.